Pantolonlu Bulut

Senin için Liliyadae

Düşleyen
düşünceler donmuş usunuzda
yağlı koltukların semiz uşakları gibi
tedirgin edip kanlı bir yürek parçasıyla
alay edeceğim öyle yüzsüz, acı dilli.

Moruk sayrılığı aramayın bende, ölümcül
boy vermez tek bir ak saç ruhumda.
Bozguna uğratıp dünyayı bir sesle gücül
geliyorum – kıyak bir genç yirmi iki yaşında.

Çıtkırıldımlar!
kemanlara aşık olma niyetiniz!
aşk istiyor kabalar dümbelek gibi.
Ama ters yüz olabilir misiniz
dudak kesilinceye kadar benim gibi!

Gelin, öğreteceğim size-
doğru kadın görevliler melekler gibi
patiska giysili, güzelim salonlarda.

Onlar çeviriyor ilgisiz, dudaklarıyla
yemek kitabı sayfalarını ahçı bir kadın gibi.

İsterseniz –
bir ten olurum yalnız çatlayan
– başka bir sesle göğün lirinden-
isterseniz –
çelebi ve sevecen olabilirim
– bir erkek değil ama pantolonlu bir bulut!

İnanmıyorum çiçekli yataklarına Nice’nin!
Söylüyorum düpedüz övgü türküleri
hastaneler gibi bayatlık erkeklere
ve yıpranmış kadınlara atasözleri gibi.

Vladimir Mayakovski, 1915